کود‌های بیولوژیک یا کود‌های زیستی، موادی حاوی میکروارگانیسم‌های زنده هستند که با افزایش عرضه یا در دسترس بودن مواد مغذی اولیه به گیاه و خاک میزبان، رشد را تقویت می‌کنند. این کودها از طریق فرآیند تثبیت بیولوژیکی نیتروژن عملکرد محصول و سلامت خاک را بهبود می‌بخشند. کود‌های بیولوژیک از گروه‌های مختلفی تشکیل شده‌اند:
- آزولا-آنابنا: این گروه از کود‌های بیولوژیک از میکروارگانیسم‌های همزیست به نام آزولا و آنابنا تشکیل شده است. آن‌ها با گیاهان در رابطه همزیستی قرار می‌گیرند و نیتروژن را تثبیت می‌کنند.
- ریزوبیوم: این باکتری‌ها با گیاهان خانواده لگومینوز در رابطه همزیستی قرار می‌گیرند و نیتروژن را تثبیت می‌کنند.
- آزوسپیریلوم: این باکتری‌های غیر همزیست نیتروژن را تثبیت می‌کنند.
- ازتوباکتر: این باکتری‌ها نیتروژن را تثبیت می‌کنند.
- فسفوتیکا: این میکروارگانیسم‌ها فسفر را قابل جذب برای گیاهان می‌کنند.
- تریکودرما: این قارچ‌ها بهبود سلامت خاک را ترویج می‌دهند.
- Streptomyces grisoflavus: این باکتری‌ها به عنوان آنتاگونیست‌های قارچی عمل می‌کنند و در مقابل بیماری‌های گیاهی موثر هستند.
- UniGrow: این کود زیستی شامل میکروارگانیسم‌های مختلفی است که به رشد گیاهان کمک می‌کنند.
کود‌های بیولوژیک اهمیت زیادی در تولیدات کشاورزی دارند، به ویژه در جهان امروز که هزینه کالاهای کشاورزی در حال افزایش است. این کودها به عنوان یکی از راه‌های پایدار و محیط‌زیستی برای بهبود کیفیت خاک و افزایش عملکرد محصولات مورد استفاده قرار می‌گیرند.